هیچکس مجبور نیست انسان بزرگی باشد. تنها، انسان بودن کافی است.
کد خبر: ۱۴۲۹۵۱۵
تعداد بازدید : 44

آلبر کامو، یکی از مشاهیر کشور فرانسه به حساب می‌آید، هر چند که در الجزایر متولد شد. او در عمر کوتاه ۴۷ ساله‌اش، خود را به عنوان یک نویسنده رمان، نمایشنامه‌نویس و فیلسوف به جهان شناساند و شاید امروز که بیش از نیم قرن از مرگ او می‌گذرد، جز علاقمندان به ادبیات، کسی نداند که کامو عاشق فوتبال هم بود و حتی در جایی عنوان کرد که این ورزش از جادوی تئاتر هم برایش جذاب‌تر بوده. اما تصادف در رانندگی این فرصت را از او دریغ کرد و نگذاشت که یک فوتبالیست و دروازه‌بان باقی بماند.

آنچه امروزه با نام کامو به یاد آورده می‌شود، رمان‌های مشهور او از جمله «بیگانه» و البته یک مقاله مهم به نام «افسانه سیزیف» است. آلبر کامو علاوه بر فوتبال، عشق و علاقه‌ی خاصی به آفتاب داشت. آفتاب در بسیاری از نوشته‌های او، نقشی تأثیرگذار دارد و نماد بسیار مهمی به حساب می‌آید. کامو در برخی از صحبت‌های خود، آن چنان توصیفات شاعرانه‌ای از نور و گرمای آفتاب ارائه می‌کند که دلباختگی و ذوق او نسبت به موضوعی به ظاهر ساده، یعنی لذت بردن از آفتاب آشکارا به چشم می‌آید.

نام و آوازه آلبر کامو با رمان بیگانه به گوش همگان رسید و همچنان به عقیده بسیاری، مهم‌ترین اثر او به شمار می‌آید. این رمان که در شهر الجزیره، پایتخت الجزایر و محل زندگی کامو در کودکی، می‌گذرد، داستانِ قهرمانی کم حرف و منزوی به نام مورسو را روایت می‌کند.

او، مردی است که نمی‌تواند معانی و مفاهیمی، چون عشق، شغل و یا دوستی را درک کند. روزی مورسو، تقریباً به شکلی اتفاقی، مردی عرب را بدون داشتن انگیزه‌ای مشخص با شلیک گلوله می‌کشد و به اعدام محکوم می‌شود؛ پس از این اتفاق، هیچ نشانه‌ای از پیشمانی و عذاب وجدان در مورسو دیده نمی‌شود، اما نه به خاطر این که او انسان شرور و خبیثی است بلکه این چگونگی رقم خوردن سرنوشت است که دیگر برایش هیچ اهمیتی ندارد. رمان بیگانه، وضعیتی روحی را به تصویر می‌کشد که در جامعه‌شناسی با نام «فقدان هنجار‌ها و قوانین» شناخته می‌شود.

آلبر کامو زمانی که تنها ۴۴ سال داست موفق به دریافت جایزه ادبی نوبل شد. 
 وقتی کامو در ۱۹۶۰ جان باخت، در حال نوشتن «آدم اول» بود و ۳۵ سال بعد این رمان، به چاپ رسید. 
او در سال ۱۹۲۹ به عنوان دروازه‌بان، به تیم جوانان ریسینگ الجزیره پیوست. 
در ۱۹۵۵ کامو مشغول نوشتن در روزنامه اکسپرس شد. او در طول هشت ماه ۳۵ مقاله تحت عنوان الجزایر پاره‌پاره نوشت. 
کامو در بعد از ظهر چهارم ژانویه ۱۹۶۰ و در سن ۴۷ سالگی بر اثر سانحهٔ تصادف درگذشت.

newsQrCode
ارسال نظرات در انتظار بررسی: ۰ انتشار یافته: ۰

نیازمندی ها